(verb) : noscĭto, āvi, ātum, 1, nosco
* To know, to recognize (not in Cic. or Caes.).
* Lit.: noscito hanc, nam videor, nescio ubi, me vidisse prius,Plaut. Ep. 4, 1, 14: aliquem facie,Liv. 22, 6: noscitabatur tamen in tantā deformitate,id. 2, 23, 4: praefectos,Curt. 3, 11, 10: ducem,Tac. H. 2, 12: aliquem vocibus,Plin. Ep. 6, 20, 14: facile inscieis noscitetur ab omnibus,Cat. 61, 219.
* To perceive, observe: haut est dissimilis, meam quom formam noscito,Plaut. Men. 5, 9, 5: circumspectare omnibus fori partibus senatorem, raroque usquam noscitare,Liv. 3, 38, 9.
* Transf., to examine, explore: aedes noscitat,Plaut. Trin. 4, 2, 21: nunc vestigia, si qua sunt, noscitabo,id. Cist. 4, 2, 14.