Lewis Short
norma (noun F) : for gnorima (cf. Gr. γνώριμος); root, gno-; cf. gnarus, nosco
* A square, employed by carpenters, masons, etc., for making right angles (cf. regula).
* Lit.: anguli ad normam respondentes,Vitr. 7, 3; 9, 2; Plin. 36, 22, 51, § 172.
* Trop., a rule, pattern, precept: nec sunt haec rhythmicorum aut musicorum acerrima norma dirigenda,Cic. de Or. 3, 49, 190: vitam ad certam rationis normam dirigere,id. Mur. 2, 3: numquam ego dicam Fabricium, Curtium, Coruncanium ad istorum (Stoicorum) normam fuisse sapientes,id. Lael. 5, 18: hanc normam, hanc regulam, hanc praescriptionem esse naturae,id. Ac. 2, 46, 140: natura norma legis est,id. Leg. 2, 24, 61: juris,id. de Or. 2, 42, 178: loquendi,Hor. A. P. 72: norma et regula oratoris,Plin. Ep. 9, 26, 8.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary