(adverb) : ne-scĭo, īvi or ĭi, ītum, 4
* V. a., not to know, to be ignorant (syn. ignoro): hunc nescire sat scio de illā amicā,Plaut. Merc. 2, 3, 48: nescis cui maledicas nunc viro,Ter. Eun. 4, 7, 29: nec me pudet fateri nescire, quod nesciam,Cic. Tusc. 1, 25, 60: de Oropo opinor, sed certum nescio,id. Att. 12, 23, 2: quid nobis agendum sit, nescio,id. ib. 7, 12, 2: anima sit (animus) ignisve, nescio,id. Tusc. 1, 25, 60: nescis quantā cum expectatione sim te auditurus,you cannot think,id. N. D. 3, 1, 2: nescis, temeraria, nescis, Quem fugias,Ov. M. 1, 514: nobis omnia de te Quaerere, si nescis, maxima cura fuit,id. H. 17, 197; 20, 150: quod scis or scies, nescis, a formula used in advising another to keep a secret: ne tu hercle linguam comprimes Posthac: etiam illud quod scies nesciveris,Plaut. Mil. 2, 6, 89: tu nescis id quod scis, Dromo, si sapies,Ter. Heaut. 4, 4, 26; id. Eun. 4, 4, 55.—With acc. and inf.: nescibam id dicere illam,Ter. Eun. 4, 5, 10: nescit Agenorides natam parvumque nepotem Aequoris esse deos,Ov. M. 4, 562.—With inf. alone: nescire Tarquinios privatos vivere,Liv. 2, 2, 3: gens, quae victa quiescere nesciat,id. 9, 3, 12; 22, 51, 4; Curt. 7, 7, 16; Just. 28, 3, 12; Aug. Serm. 330, 3.
* Pass.: utrum consistere uspiam velit an mare transire nescitur,Cic. Att. 7, 12, 2: talibus locis pruinarum vis et natura nescitur,Pall. 11, 4, 2: lis antea nescita,unknown,Sid. Ep. 8, 6.
* In partic.
* Not to know, to be unacquainted with a person or thing (mostly poet.): illa illum nescit,Plaut. Aul. prol. 30; Ter. Heaut. 2, 4, 16: non nescire hiemem,Verg. G. 1, 391: deos,Luc. 1, 453: litteras,Sen. Clem. 2, 1: vinum toto nescire Decembri,i. e. to abstain from,Juv. 7, 97.
* Not to understand; to be unable: non tam praeclarum est scire Latine, quam turpe nescire,Cic. Brut. 37, 140; Juv. 6, 188: stare loco nescit, said of a horse,Verg. G. 3, 84: nescit vox missa reverti,cannot be unsaid,Hor. A. P. 390.
* To be incapable: Stoici omnino irasci nesciunt,Cic. de Or. 3, 18, 65: qui nesciat irasci,Juv. 10, 360.—Hence, nescĭens, entis, P. a., unknowing, ignorant, unaware (class. nescius): ut nescientem sentiat te id sibi dare,Ter. Heaut. 3, 1, 59: nesciens sui,unconscious,App. Mag. p. 301, 9.—Hence, : nescĭenter, unknowingly, ignorantly, Aug. Doctr. Chr. 2, 40.