LAT

necopinatus

download
JSON

Lewis Short

(adverb) : nĕc-ŏpīnātus (also separately, nĕc ŏpīnātus), a, um
* Adj., unexpected (class.): desertae disciplinae et jam pridem relictae patrocinium nec opinatum a nobis esse susceptum, Cic. N. D. 1, 3, 6: necopinata bona perspicere,id. Off. 2, 10, 36: nec opinato adventu urbem interceptam,Liv. 26, 51: in necopinatam fraudem labi,id. 27, 33: necopinatum gaudium,id. 39, 49.—Plur. as subst.: nĕcŏpīnāta, ōrum, n., the unforeseen: cum diligenter necopinatorum naturam consideres,Cic. Tusc. 3, 22, 52.—A dverb.: locum secretum ab tumultu petit, unde ex necopinato aversum hostem invadat,unexpectedly, unawares,Cic. Tusc. 4, 27, 8. —Hence, : nĕcŏpīnātō (or separately, nĕc ŏpīnātō), unexpectedly: si necopinato quid evenerit,Cic. Tusc. 3, 22, 52; cf. id. ib. 3, 24, 59: aliquem necopinato videre,id. Fin. 3, 2, 8; id. Phil. 2, 31, 77: aliud novum malum necopinato exortum,Liv. 3, 15, 4.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory