Lewis Short
(adjective) = ναυτικός: nautĭcus, a, um
* Of or belonging to ships or sailors, ship-, nautical: inhibere est verbum totum nauticum,Cic. Att. 13, 21, 3: exuviae nauticae,id. Imp. Pomp. 18, 54: scientia nauticarum rerum,Caes. B. G. 3, 8; cf. Cic. N. D. 2, 60 152: clamor,Verg. A. 3, 128. panis, Plin. 22, 25, 68, § 138: pecunia,Dig. 45, 1, 122.
* Subst.: nautĭci, ōrum, m., sailors, seamen: Macrin nautici vocant,Liv. 37, 28; 41, 3; Plin. 16, 37, 70, § 178.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary