Lewis Short
(adjective) : naufrăgus, a, um, navis-frango
* That suffers shipwreck, shipwrecked, wrecked.
* Lit. (class.): Marium Africa devicta expulsum et naufragum vidit,Cic. Pis. 19, 43: corpora,Verg. G. 3, 542: puppis,Ov. H. 2, 16: mulier,Tac. A. 14, 11.
* Subst.: naufrăgus, i, m., a shipwrecked person: naufragus natans,Cic. Inv. 2, 51, 153: dare naufrago tabulam,Sen. Ben. 3, 9, 2: mersā rate naufragus assem Dum rogat,Juv. 14 301..
* Trop., ruined: naufragorum ejecta ac debilitata manus,Cic. Cat. 2, 11, 24: ut aliquis patrimonio naufragus,id. Sull. 14, 41.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary