Lewis Short
nātīvĭtas (noun F) : nativus
* Birth, nativity (post-class.; cf. ortus): municipem aut nativitas aut adoptio facit,Dig. 50, 1, 1: janua nativitatis,Tert. Anim. 39: vultum nativitatis,natural face,Vulg. Jacob. 1, 23.
* Plur., Tert. Spect. 30.
* A generation: usque ad quartam nativitatem,Tert. adv. Marc. 4, 27 fin.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary