LAT

Lewis Short

myrtus | murtus, ae | myrta | murta (noun F.f) = μύρτος: ()
* A myrtle, myrtle-tree, Plin. 15, 29, 37, § 122: viridi caput impedire myrto,Hor. C. 1, 4, 9.—Poet., for a spear of myrtle-wood: et pastoralem praefixā cuspide myrtum,Verg. A. 7, 817.—Nom. plur. myrtūs, Verg. G. 2, 64.—As masc., Cato, R. R. 8.—Anteclass. also, or , , : murta nigra,Cato, R. R. 125.—Murtus for myrtus: murti nigrae baccae,Scrib. Comp. 109.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory