Lewis Short
(adj.adv.) : mĭser, ĕra, ĕrum, adj.prob. Sanscr. root mi-; cf. minuo; akin to Gr. μῖσος; Lat. maestus, maereo
* Wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, etc. (cf.: infelix, calamitosus).
* Of persons: nihil est tam miserabile, quam ex beato miser,Cic. Part. Or. 17, 57: homo miser, et infortunatus,Plaut. Bacch. 5, 1, 20: miser atque infelix,Cic. Quint. 30, 94: urgeris multis miser undique curis,Lucr. 3, 1051: o multo miserior Dolabella, quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti,Cic. Phil. 11, 4, 8: miser, infelix, aerumnosus,id. Par. 2, 1, 16: miserrimum habere aliquem,to torment,id. Fam. 14, 7, 1: miserrimus Fui fugitando,have exhausted myself with running, am completely tired out,Ter. Eun. 5, 2, 7.—With gen.: miseros ambitionis,Plin. Pan. 58, 5.
* Of things, afflicting, sad, wretched, melancholy: miserā ambitione laborare,Hor. S. 1, 4, 26: misera orbitas,Cic. Fin. 5, 28, 84: misera et calamitosa res,id. Rosc. Am. 28, 77.
* Sick, ill, indisposed, etc.: quo morbo misera sum,suffer,Plaut. Truc. 2, 6, 39: homini misero non invideo medicinam,Petr. 129; cf.: quid illam miseram animi excrucias?Plaut. Mil. 4, 2, 76: homo animo suo miser,id. Truc. 2, 7, 36: miserum esse ex animo,to be wretched in mind, sick at heart,id. Ep. 4, 1, 1.
* Violent, excessive, extravagant: amor,Verg. A. 5, 655: cultus miser,with regard to dress,Hor. S. 2, 2, 66.
* Bad, vile, poor, worthless: carmen,Verg. E. 3, 27: remedium,Cels. 5, 26, 34.—With gen.: morum, Stat. Th. 4, 403: hominem perditum miserumque,Ter. Eun. 3, 1, 28.
* As an exclamation, inserted in the midst of a sentence: ossa atque pellis sum, misera, macritudine,Plaut. Capt. 1, 2, 32: miserum! (parenthetically) i. e. what a misfortune! how sad! tum pendere poenas Cecropidae jussi (miserum!) septena quotannis Corpora, Verg. A. 6, 21.—As subst.: mĭsĕ-rum, i, n., a wretched thing, wretchedness: bonum valetudo, miserum morbus,Cic. Fin. 5, 28, 84 MSS. dub. (Madv. and B. and K. miser).—Hence, adv., in two forms.
* Mĭsĕrē, wretchedly, miserably; desperately, vehemently, excessively, urgently (class.): est misere scriptum, Pseudole! Ps. O miserrime, Plaut. Ps. 1, 1, 72: vivere,Cic. Fin. 3, 15, 501: misere amare,Plaut. Mil. 4, 6, 32: deperire,id. Cist. 1, 2, 12: invidere,Ter. Eun. 3, 1, 22: orare aliquid,id. Heaut. 2, 3, 124: discedere quaerens,Hor. S. 1, 9, 8; cf.: misere cupis abire,id. ib. 1, 9, 14: ut miserius a vobis recipiatur quam ab illo capta est,Liv. 34, 24, 2: misere miser,Plaut. Cist. 4, 2, 21: misere male,id. Bacch. 4, 9, 10.
* Mĭsĕrĭter, wretchedly, lamentably, sadly (ante-class.; poet.): corrumpi, Laber. ap. Non. 517, 2: alloqui,Cat. 63, 49; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Vahl. Enn. p. 180, n. 40).
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary