LAT

Lewis Short

(verb) : miscĕo, miscŭi, mixtum (mistum is found in many MSS. and edd., but is probably a corruption of copyists, representing the weakened sound of
* X in later times; v. Neue, Formenl. 2, p. 556), 2, root mik-, mig-; Sanscr. micras, mixed; Gr. μίσγω, μίγνυμι; cf. miscellus, to mix, mingle, to intermingle, blend (for the difference between this word and temperare, v. below, II. A.; cf. confundo).
* Lit.
* In gen.; with abl.: (sortes) pueri manu miscentur,Cic. Div. 2, 41, 86: toxicum antidoto,Phaedr. 1, 14, 8: mella Falerno,Hor. S. 2, 4, 24: vina Surrentina faece Falernā,id. ib. 2, 4, 55: pabula sale,Col. 6, 4: nectare aquas,Ov. H. 16, 198.— With dat.: dulce amarumque mihi,Plaut. Ps. 1, 1, 61: fletum cruori,Ov. M. 4, 140; Col. 7, 5: inter curalium virides miscere smaragdos,Lucr. 2, 805: cumque meis lacrimis miscuit usque suas,Ov. P. 1, 9, 20.
* Trop.
* To join one's self to, have carnal intercourse with one: corpus cum aliquā,Cic. Div. 1, 29, 60.—With dat.: sic se tibi misceat,Ov. M. 13, 866: cum aliquo misceri in Venerem,App. M. 9, p. 228, 16: sanguinem et genus,to intermarry,Liv. 1, 9, 4.
* To mix, prepare a drink: alteri miscere mulsum,Cic. Fin. 2, 5, 17; Ov. Am. 1, 4, 29: Veientana mihi misces,Mart. 3, 49, 1: pocula alicui,Ov. M. 10, 160: lurida terribiles miscent aconita novercae,id. ib. 1, 147; cf.: miscenda Cum Styge vina bibas, = you shall die, id. ib. 12, 321: nullis aconita propinquis miscuit (Orestes),Juv. 8, 219.
* Miscere se, or misceri, to mingle with others, to unite, assemble: miscet (se) viris,Verg. A. 1, 440: se partibus alicujus,Vell. 2, 86, 3: ipsa ad praetoria densae Miscentur,assemble,Verg. G. 4, 75.
* Miscere manus or proelia, to join battle, engage (poet.): miscere manus,Prop. 2, 20, 66: proelia dura,id. 4, 1, 28; hence, vulnera,to inflict wounds on each other,Verg. A. 12, 720.
* Of storms, to throw into confusion, to disturb, confound, embroil (poet.): caelum terramque,Verg. A. 1, 134: magno misceri murmure pontum,id. ib. 1, 124: miscent se maria,id. ib. 9, 714.—Hence, of persons, to raise a great commotion, make a prodigious disturbance, to move heaven and earth: caelum ac terras,Liv. 4, 3, 6: quis caelum terris non misceat et mare caelo,Juv. 2, 25; cf.: mare caelo confundere,id. 6, 282.
* In gen., to mix, mingle, unite, etc.: dulce amarumque una nunc misces mihi,Plaut. Ps. 1, 1, 63: miscent inter sese inimicitiam agitantes, Enn. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 275 Vahl.): animum alicujus cum suo miscere,Cic. Lael. 21, 81: gravitate mixtus lepos,id. Rep. 2, 1, 1: misce Ergo aliquid de nostris moribus,Juv. 14, 322: ex dissimillimis rebus misceri et temperari,Cic. Off. 3, 33, 119; cf., joined with temperare,id. Or. 58, 197; also opp. to temperare, since miscere signifies merely to mix, but temperare to mix in due proportion: haec ita mixta fuerunt, ut temperata nullo fuerint modo,Cic. Rep. 2, 23, 42.
* In partic.
* To share with, impart to another; to take part in, share in a thing (rare and perhaps not ante-Aug.): cum amico omnes curas, omnes cogitationes tuas misce,share,Sen. Ep. 3, 3: se negotiis,to take part in, engage in,Dig. 26, 7, 39, § 11: administrationi,ib. 27, 1, 17, § 5: paternae hereditati,ib. 29, 2, 42, § 3.
* (Acc. to I. B. 5.).
* To throw into confusion, to embroil, disturb (class.): om nia infima summis paria fecit, turbavit, miscuit, Cic. Leg. 3, 9, 19: rem publicam malis concionibus,id. Agr. 2, 33, 91: coetus,Tac. A. 1, 16: animorum motus dicendo,Cic. de Or. 1, 51, 220: anima, quae res humanas miscuit olim,Juv. 10, 163.
* Misceri aliquo, to be changed into: mixtus Enipeo Taenarius deus,Prop. 1, 13, 21.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory