LAT

miraculum

download
JSON

Lewis Short

(adverb) : mīrācŭlum, i, n.id.
* A wonderful, strange, or marvellous thing, a wonder, marvel, miracle; wonderfulness, marvellousness (class.; syn.: prodigium, portentum): miracula, quae nunc digna admiratione dicimus, antiqui in rebus turpibus utebantur, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.: portenta et miracula philosophorum somniantium,strange and wonderful imaginations,Cic. N. D. 1, 8, 18: adiciunt miracula huic pugnae,relate wonderful things,Liv. 2, 7: esse miraculo,to be wonderful, to excite wonder,id. 25, 8: arbor digna miraculo,singular, curious,Plin. 12, 1, 5, § 9: in quae miracula, dixit, Verteris?Ov. M. 3, 673: omnia transformat sese in miracula rerum,Verg. G. 4, 441: miraculum magnitudinis,extraordinary size,Liv. 25, 9, 14: Euander ... venerabilis vir miraculo litterarum, rei novae inter rudes artium homines,id. 1, 7, 8: ut mors ejus majori miraculo fuerit,Suet. Oth. 12: miracula septem,the seven wonders of the world,Amm. 22, 15, 28.
* Esp., in eccl. Lat., a miracle: facientes pene incredibilia miracula,Lact. 4, 21: Dei,id. 7, 9: quibus miraculis plurimi allicientur,id. 7, 17: accidit quasi miraculum Deo,Vulg. 1 Reg. 14, 15: nihil posse confingi miraculorum atque vitiorum, quod non ibi (in deorum genere) reperiatur, Aug. Civ. Dei, 4, 27.—Hence, : mīrācŭlō = θαυμαστῶς, wonderfully: pictus,Plin. 34, 8, 19, § 83.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory