LAT

mirabilis

download
JSON

Lewis Short

(adjective) : mīrābĭlis (
* Sup. mirabilissimus, Col. 6, 36, 3 MSS.), e, miror, to be wondered at, wonderful, marvellous, extraordinary, admirable, strange, singular (class.): nimium mirimodis mirabilis,Plaut. Trin. 4, 2, 86: nec hoc tam re est, quam dictu inopinatum atque mirabile,Cic. Par. 5, 1, 35: pugnandi cupiditas,Nep. Milt. 5, 1: hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi,Hor. Ep. 1, 6, 23: laetis Phrygibus mirabile sumen,Juv. 12, 73.—Comp.: quo ista majora ac mirabiliora fecisti,Cic. de Or. 2, 18, 74.— Sup.: mirabilissima soboles,Col. 6, 36, 3.
* In neutr.: mirabile est, with a subjectclause, Ter. Heaut. 2, 4, 7.
* Esp. (eccl. Lat.).
* With latter sup.: (mirabile dictu) truditur e sicco radix oleagina ligno, wonderful to tell or to be told, Verg. G. 2, 30.
* Glorious: mirabilis Deus in sanctis suis,Vulg. Psa. 67, 36: mirabilis in altis Dominus,id. ib. 92, 6.
* Miraculous: mirabilia opera Altissimi solius,Vulg. Eccli. 11, 4: facta,id. Jer. 5, 30 et saep.—Hence
* Subst.: mīrābĭle, is, n., a miracle, wondrous deed (eccl. Lat.): et faciet Dominus mirabile,Vulg. Exod. 9, 4.—Mostly plur.: cras faciet Dominus inter vos mirabilia,Vulg. Jos. 3, 5: videntes mirabilia quae fecit,id. Matt. 21, 15 et saep.
* Adv.: mīrābĭlĭter, wonderfully, astonishingly, marvellously, extraordinarily, surprisingly (class.): mirabiliter vulgi mutata est voluntas,Nep. Dion. 10, 2: cupere,Cic. Fam. 13, 16, 4: laetari,id. ib. 11, 14, 1: moratus est,is strangely constituted, is a strange fellow,id. Att. 2, 25, 1: tonabit Deus,Vulg. Job, 37, 5.—Comp.: mirabilius augere,Cic. de Or. 1, 21, 94.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory