Lewis Short
miluus | milvus (noun M) : (later also, )
* A bird of prey, a kite, glede.
* Lit.: pulmentum ei deripuit miluos ... postulare ut sibi liceret miluom vadarier,Plaut. Aul. 2, 4, 37; 40; id. Rud. 4, 4, 80; Plin. 10, 10, 12, § 28: miluo est quoddam bellum quasi naturale cum corvo,Cic. N. D. 2, 49, 125: adulteretur et columba miluo, of something impossible,Hor. Epod. 16, 32.—Of rapacious men, a kite: male ego metuo miluos,Plaut. Poen. 5, 5, 13.—Prov.: dives arat Curibus, quantum non milvus oberret,so large that a kite could not fly across it,Pers. 4, 26; Juv 9, 55; Petr. 37, 8
* Transf.
* A fish of prey, a gurnard: (metuit) opertum miluus hamum,Hor. Ep. 1, 16, 51; Ov. Hal. 95.
* A constellation: stella Lycaoniam vergit proclivis ad Arcton Miluus,Ov. F. 3, 794; Plin. 18, 26, 65, § 237.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary