LAT

Lewis Short

mīlĕs (noun Comm) : (MEILES, Inscr. Mur. 582; late form, milex, Gromat. Vet. p. 246, 19), , Sanscr root mil-, to unite, combine; cf.: mille, milites, quod trium millium primo legio fiebat, ac singulae tribus Titiensium, Ramnium, Lucerum milia singula militum mittebant,Varr. L. L. 5, § 89 Müll.
* A soldier.
* Lit.
* In gen.: miles, qui locum non tenuit,Cic. Clu. 46, 128: legere milites, to levy, raise, Pompei, ap. Cic. Att. 8, 12 a, 3: scribere,to enlist, enroll,Sall. J. 43, 3: deligere,Liv. 29, 1: ordinare,to form into companies,id. ib.: mercede conducere,to hire, take into one's pay,id. ib. 29, 5: dimittere,to dismiss,Cic. Fam. 3, 3, 2: miles tremulus,i. e. Priam,Juv. 10, 267: miles cum die, qui prodictus sit, aberat, neque excusatus erat, infrequens dabatur,Gell. 16, 4, 5.
* Transf.
* Collect., the soldiery, the army (esp. freq. in the postAug. per.), Liv. 22, 57 fin.; Verg. A. 2, 495; Vell. 1, 15, 1; 2, 78, 2; Tac. A. 1, 2; 24; 2, 16; Juv. 10, 155; 16, 18 et saep.
* Under the emperors, an armed servant of the emperor, court-official, Cod. Th. 11, 1, 34; Dig. 4, 6, 10.
* A chessman, pawn, in the game of chess: discolor ut recto grassetur limite miles,Ov. Tr. 2, 477.
* Fem., of a woman who is in childbed for the first time: et rudis ad partūs et nova miles eram,Ov. H. 11, 48.—Of a nymph in the train of Diana: miles erat Phoebes,Ov. M. 2, 415.
* (Eccl. Lat.) Of a servant of God or of Christ, struggling against sin, etc.: bonus Christi,Vulg. 2 Tim. 2, 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory