Lewis Short
(verb) : mīgro, āvi, ātum, 1 (migrassit for migraverit, Cic. Leg. 3, 4, 11), and
* A. [etym. dub.; cf. Sanscr. root mā, exchange; also meo].
* Neutr., to remove from one place to another, to depart, flit, migrate (class.).
* Lit.: migrare e fano foras,Plaut. Curc. 2, 1, 1: ex urbe tu rus habitatum migres?Ter. Hec. 4, 2, 13: ad integra omnia,Liv. 5, 53: ad generum,Cic. Verr. 2, 2, 36, § 89: in tabernas,Hor. A. P. 229: Veios,Liv. 5, 53: Alexandriam vel Ilium,Suet. Caes. 79: finibus,Plin. 6, 17, 21, § 59: Verres domo ejus emigrat atque adeo exit: nam jam ante migrārat, he quits his house (leaves it himself without taking any thing with him); for he had already removed (had taken away his furniture), Cic. Verr. 2, 2, 36, § 89: consilium migrandi a Tarquiniis cepit,Liv. 1, 34, 5: itaque non solum inquilini, sed etiam mures migraverunt,Cic. Att. 14, 9, 1: cum tota Karthagine migra, be off! Juv. 6, 171.—Impers. pass.: in alium quendam locum ex his locis morte migretur,Cic. Tusc. 1, 41, 97: Romam inde frequenter migratum est a propinquis,Liv. 1, 11, 4.
* Act.
* To carry away, transport, transfer (rare): cassita nidum migravit,Gell. 2, 29, 16: relicta quae migratu difficilia essent,Liv. 10, 34: num migrantur Rhoeteia regna In Libyam Superis?are transferred,Sil. 7, 431.
* To transgress, break, violate, opp. to servare: jus civile migrare (opp. conservare),Cic. Fin. 3, 20, 67: ea migrare et non servare,id. Off. 1, 10, 31.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary