Lewis Short
(verb) : mētĭor, mensus (post-class. metītus, Dig. 32, 1, 52), 4, Sanscr. ma, to measure; cf. Gr. μέ-τρον, Lat. modus
* To measure, mete (lands, corn); also, to measure or mete out, to deal out, distribute by measure (class.).
* Lit.: metiri agrum,Cic. Fam. 9, 17, 2: frumentum,Cic. Verr. 2, 3, 83, § 192: sol, quem metiri non possunt,id. Ac. 2, 41, 128: magnitudinem mundi,id. Off. 1, 43, 154: nummos, to measure one's money, i. e. to have a great abundance of it, Hor. S. 1, 1, 95: nummos modio,Petr. S. 37: se ad candelabrum,id. ib. 75: pedes syllabis,to measure by syllables,Cic. Or. 57, 194: frumentum militibus metiri,Caes. B. G. 1, 16: cum exercitu frumentum metiri oporteret,id. ib. 1, 23; 7, 71: Caecubum,Hor. Epod. 9, 36: quis mensus est pugillo aquas?Vulg. Isa. 40, 12: tantus acervus fuit, ut metientibus dimidium super tres modios explesse, sint quidam auctores,Liv. 23, 12.
* Poet. transf., to measure a distance, i. e. to pass, walk, or sail through or over, to traverse: Sacram metiente te viam (of the measured pace of a proud person),Hor. Epod. 4, 7: aequor curru,to sail through,Verg. G. 4, 389: aquas carinā,Ov. M. 9, 446: tu, cursu, dea menstruo metiens iter annuom,to go through complete,Cat. 34, 17: instabili gressu metitur litora cornix,Luc. 5, 556.—Also absol.: quin hic metimur gradibus militariis,to walk,Plaut. Ps. 4, 4, 11.
* Trop., to measure, estimate, judge one thing by another; also simply to measure, estimate, judge of, set a value on a thing.
* With abl. of the standard of comparison, or the means of judgment: sonantia metiri auribus,Cic. Or. 68, 227: oculo latus,Hor. S. 1, 2, 103: omnia quaestu,by profit,Cic. Phil. 2, 43, 111: qui nihil alterius causa faciet et metietur suis commodis omnia,id. Leg. 1, 14, 41: vides igitur, si amicitiam sua caritate metiare, nihil esse praestantius,id. Fin. 2, 26, 85: vim eloquentiae sua facultate non rei natura,id. Opt. Gen. Or. 4, 10: omnia voluptate,id. Fam. 7, 12, 2: studia utilitate,Quint. 12, 11, 29: magnos homines virtute, non fortuna,Nep. Eum. 1: usum pecuniae non magnitudine, sed ratione,Cic. Att. 14: officia utilitate,Lact. 6, 11, 12: odium in se aliorum suo in eos metiens odio,Liv. 3, 54: pericula suo metu,Sall. C. 31, 2: peccata vitiis,Cic. Par. 3, 1, 20: aetatem nostram non spatio senectutis, sed tempore adulescentiae,Quint. 12, 11, 13.
* With ex (very rare): fidelitas, quam ego ex mea conscientiā metior,Cic. Fam. 10, 4, 2: ex eo, quantum cuique satis est, metiuntur homines divitiarum modum, id. Par. 6, 1, 14.
* To traverse. go over, pass through: late Aequora prospectu metior alta meo,Ov. H. 10, 28: tot casus, tot avia,Val. Fl. 5, 476: jamque duas lucis partes Hyperione menso,Ov. M. 8, 564.
* To measure out, deal to any one, treat one well or ill: mensurā quā mensi fueritis, remetietur vobis,Vulg. Luc. 6, 38; cf. id. Matt. 7, 2.!*? In pass. signif., to be measured: agri glebatim metiebantur,Lact. Mort. Persec. 23, 2: an sol pedis unius latitudine metiatur,Arn. 2, 86.—Part. perf.: mensus, a, um, measured off: mensa spatia conficere,Cic. N. D. 2, 27, 69.—As subst.: bene mensum dabo,good measure,Sen. Q. N. 4, 4, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary