LAT

Lewis Short

mĕrīdĭes (noun M.f) : m. (f. ap. Amm. 26, 1, 9) [for medidies from medius-dies]
* Mid-day, noon.
* Lit.: meridies ab eo, quod medius dies,Varr. L. L. 6, § 4 Müll.: ipsum meridiem cur non medidiem? credo, quod erat insuavius,Cic. Or. 47, 158; Quint. 1, 6, 30; Prisc. p. 551 P.: circiter meridiem,Plaut. Most. 3, 1, 52: ante meridiem, post meridiem,Cic. Tusc. 2, 3, 9: diem diffindere insiticio somno meridie,to take a nap at noon,Varr. R. R. 1, 2, 5: inclamare horam esse tertiam, itemque meridiem,Varr. L. L. 6, § 89 Müll.
* Transf.
* The south: inflectens sol cursum tum ad septentriones, tum ad meridiem,Cic. N. D. 2, 19, 49: a meridie Aegyptus objacet, ab occasu Phoenices,Tac. H. 5, 6.
* In gen., the middle of a given time (ante- and postclass.): noctis circiter meridiem, Varr. ap. Non. 451, 9: actatis,Non. ib. 14.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory