Lewis Short
mensor (noun M) : metior
* A measurer (post Aug.).
* In gen.: te maris, et terrae, numeroque carentis arenae Mensorem cohibent, Archyta,Hor. C. 1, 28, 1: frumentarius,a corn-measurer,Paul. Dig. 27, 1, 26.
* In partic.
* A surveyor: non agricolae sed mensoris officium esse dicebam,Col. 6, 1: cautus humum longo signavit limite mensor,Ov. M. 1, 136.
* An architect, Plin. Ep. 10, 27, 5; 10, 18, 3; Inscr. Orell. 3223.
* Milit. t. t.
* An engineer, Amm. 19, 11, 8; Cassiod. Var. 3, 52.
* One who measures out the ground for an encampment, a quartermaster, Veg. Mil. 2, 7, Cod. Th. 7, 8, 4; Inscr. Orell. 3473.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary