LAT

Lewis Short

mendum (noun N) : Sanscr. manāk, a little; mindā, a defect; cf.: mancus, mendicus
* A fault, error, blunder in writing (class.).
* Lit.: quod mendum ista litura correxit?Cic. Verr. 2, 2, 42, § 104: librariorum,id. Att. 13, 23, 2.
* Trop.: Idus Martiae magnum mendum continent, mistake, error, Cic Att. 14, 22, 2.
* A blemish, defect, in the face, etc.: rara tamen mendo facies caret,Ov. A. A. 3, 261.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory