Lewis Short
mĕdĭtātĭo (noun F) : meditor
* A thinking over any thing, contemplation, meditation (class.).
* Lit. (very rare): stultam esse meditationem futuri mali, aut fortasse ne futuri quidem,Cic. Tusc. 3, 15, 32.
* Transf.
* Preparation for any thing (so most freq.): multa commentatio atque meditatio,Cic. de Or. 2, 27, 118; obeundi sui muneris,id. Phil. 9, 1, 2: meditatio atque exercitatio,id. Div. 2, 46, 96: nulla meditationis suspicio,id. Brut. 37, 139: mortis,Sen. Ep. 54, 2: campestris,Plin. Pan. 13, 35: dicendi,Quint. 2, 10, 2: rhetoricae,Gell. 20, 5, 2.
* Of things, exercise, practice in any thing, custom, habit: ramum edomari meditatione curvandi,Plin. 17, 19, 30, § 137.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary