LAT

Lewis Short

mĕdĭĕtas (noun F) : medius
* The middle, place in the middle, midst (in Cic. only as transl. of the Gr. μεσότης; elsewhere postclass.).
* Lit.: vix audeo dicere medietates, quas Graeci μεσότητας appellant, Cic. Univ. 7, 20: narium,Lact. 10, 19: totius loci,App. M. 2, p. 116, 6: sic feliciore loco medietatis est positus (sc. homo),App. Asclep. 6, p. 79: in mediatate distinctis aquis,Tert. de Bapt. 3.
* Transf., a half, moiety (syn. dimidium): decoquere aliquid usque ad medietatem,Pall. Mart. 10, 10 and 30: sulcum usque ad medietatem replere,id. Mai. 3: debiti, Cod. Th. 4, 19, 1.
* Trop., a middle course, medium: medietatem quandam sequi,Dig. 5, 4, 3 fin.; Arn. 2, 65: ejusmodi medietates inter virtutes et vitia intercedere,App. Dogm. Plat. p. 14, 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory