LAT

Lewis Short

mĕdĭātor (noun M) : medius
* A mediator (post-class., esp. in eccl. Lat.): tot mediatorum praesentia,App. M. 9, 36, p. 202: mediator unius non est,Vulg. Gal. 3, 20; cf. v. 19; id. Heb. 8, 6: mediator advenit, id est Deus in carne,Lact. 4, 25; Tert. Carn. 15; id. Resurr. 51 al.; Aug. Conf. 10, 42, 2 sq.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory