Lewis Short
(adjective) : mărĭtĭmus (mărĭtŭmus), a, um, mare
* Of or belonging to the sea, sea-, maritime (class.).
* Lit.: fluctus movi maritumos,Plaut. Rud. prol. 69: homines maritimi,seamen, mariners,Cic. Verr. 2, 5, 27, § 69; cf. absol.: e barbaris ipsis nulli erant antea maritimi praeter Etruscos et Poenos,id. Rep. 2, 4, 9: maritimus et navalis hostis,id. ib. 2, 3, 6: loci maritimi, an remoti a mari,id. Part. Or. 10, 36: urbes,on the seacoast, lying on the sea,id. Rep. 2, 3, 5; 2, 3, 6: civitas,Caes. B. G. 2, 34: portus,Plin. 6, 27, 31, § 139: agri,Liv. 29, 28: provincia,id. 37, 2: ora,Cic. Tusc. 5, 14, 40; Caes. B. C. 3, 5: cursus,a voyage,Cic. Planc. 40: res,maritime affairs,Cic. Verr. 2, 5, 27, § 70: naves,sea-going,Liv. 21, 63: officium,Caes. B. C. 3, 5: ecfugere a vita marituma,Plaut. Bacch. 2, 3, 108: bellum,with the pirates,Sall. C. 39, 1: portus, navibus ab maritima vi tutus,Liv. 37, 16: sal,sea-salt,Varr. R. R. 1, 7, 8: silvae,on the sea-coast,Cic. Rep. 2, 18, 33: nuptiae, i. e. those of Peleus with Thetis (opp. terrenae nuptiae, i. e. with Musa), id. ib.: usurae,from maritime speculations,Dig. 22, 3, 6.—Subst.: mărĭtĭma, ōrum, n., maritime parts or places: in maritimis sum,Cic. Fam. 2, 16, 2; so with gen.: maritima Aetoliae vastare,Liv. 38, 7: maritima Africae,Plin. 6, 34, 39, § 212: Tarraconis,Flor. 4, 12, 5.—*
* Transf., changeable, inconstant, like the sea: mores,Plaut. Cist. 2, 1, 11.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary