măpālĭa (noun N) : Punic
* Huts, cottages of the Africans: mapalia casae Punicae appellantur, Paul. ex Fest. p. 146, 25 Müll.; so ib. p. 147; cf.: aedificia Numidarum agrestium, quae mapalia illi vocant, oblonga, incurvis lateribus tecta, quasi navium carinae sunt,Sall. J. 18, 8: ex oppidis et mapalibus,id. ib. 46, 5: cum mapalibus pecoribusque suis persecuti sunt regem,Liv. 29, 31: et raris habitata mapalia tectis,Verg. G. 3, 340; Sil. 17, 89; Mart. 10, 20, 8.—In sing., Aus. Per. Odyss. 16.—Collect. coït e sparso concita mapali Agrestum manus, Val. Fl. 2, 460.
* Transf.
* A house of ill-repute, Petr. S. 58, 13.
* Useless things, follies, Sen. Apoc. 9, 1.

s. TLL