Lewis Short
(adverb) : mansŭesco, sŭēvi, sŭētum, 3
* V. inch. a. and n. manus-suesco; lit., to accustom to the hand; hence
* Act., to tame, to make tame (in the verb. finit. ante- and post-class.; but cf. infra, mansuetus).
* Lit.: silvestria animalia,Varr. R. R. 2, 1, 4: tigres, Coripp. Johann. 6, 253: fructus feros,Lucr. 5, 1368; v. Lachm. ad h. l.— *
* Neutr. ( = mansuetum fieri), to become or grow tame (in the verb. finit. only poet. and in post-Aug. prose).
* Lit.: buculi triduo fere mansuescunt,Col. 6, 2, 4: ferae,Luc. 4, 237.
* Trop., to grow tame, gentle, mild, soft: nesciaque humanis precibus mansuescere corda,Verg. G. 4, 470: umor,Lucr. 2, 475: tellus,Verg. G. 2, 239: radii,Petr. 122: fera mansuescere jussa,Juv. 11, 104.—Hence, mansŭētus (MASVETA, Inscr. Grut. 688, 2), a, um, P. a., tamed, tame.
* Lit.: juvenci diebus paucis erunt mansueti,Varr. R. R. 1, 20, 2: sus,Liv. 35, 49: cum (apes) sint neque mansueti generis, neque feri,Plin. 11, 5, 4, § 12: stabula, i. e. mansuetarum pecudum,Grat. Cyn. 164.
* Trop., mild, soft, gentle, quiet, etc. (syn. mitis; opp. ferus): illud quaero, cur tam subito mansuetus in senatu fuerit, cum in edictis tam fuisset ferus,Cic. Phil. 3, 9, 23: amor,Prop. 1, 9, 12: manus,id. 3, 14, 10: malum,Liv. 3, 16: litora,tranquil, not stormy,Prop. 1, 17, 28.—Comp.: ut mitior mansuetiorque fiat, Asellio ap. Prisc. p. 668 P.: nam me jam ab orationibus dijungo fere, referoque ad mansuetiores Musas,Cic. Fam. 1, 9, 23: ira,Ov. Tr. 3, 6, 23.—Sup.: ut mansuetissimus viderer,Cic. de Or. 2, 49, 201: ingenium,Val. Max. 2, 7, 11.—Hence, : mansŭētē (acc. to B.), gently, mildly, calmly, quietly, etc.: clementer, mansuete factum,Cic. Marcell. 3, 9: adeo tum imperio meliori animus mansuete obediens erat,Liv. 3, 29, 3: ferre fortunam,Auct. Her. 4, 52, 65.—Comp.: mansuetius versari,App. M. 9, p. 236, 10.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary