Lewis Short
maeror | moer- (noun M) : (), , maereo
* A mourning, sadness, grief, sorrow, lamentation, whether secret or open (class.): maeror est aegritudo flebilis,Cic. Tusc. 4, 8, 18: maerorem minui; dolorem nec potui, nec, si possem, vellem,id. Att. 12, 28, 2; id. Sest. 31, 68: maerore se conficere,id. Tusc. 3, 12, 26: maeror funeris,id. Lael. 3, 11: orationis,id. de Or. 2, 47, 196: clausi in tenebris cum maerore et luctu,Sall. J. 16: esse in maerore,Ter. And. 4, 2, 10: jacere in maerore,Cic. Att. 10, 4, 6: versari in maerore,id. Fam. 5, 2, 2: maerore macerari,Plaut. Capt. 1, 2, 30: meus me maeror lacerat et conficit,Cic. Att. 3, 8, 2: maerore consenui,Plaut. Stich. 1, 3, 62: maeroris tabe confecti,Plin. 8, 12, 12, § 33: deponere maerorem atque luctum,Cic. Phil. 14, 13, 34: a maerore recreari,id. Att. 12, 14, 3: perpetuo maerore senescere,Juv. 10, 245.—In plur.: meorum maerorum atque amorum summam edictavi tibi,Plaut. Ep. 1, 2, 2: Pol maerores mi antevortunt gaudiis,id. Capt. 4, 2, 60: mibi maerores (dabo), illi luctum, Enn. ap. Cic. N. D. 3, 25, 65 (Trag. Rel. v. 309 Vahl.): accedunt aegritudines, molestiae, maerores, qui exedunt animos,Cic. Fin. 1, 18, 59.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary