LAT

Lewis Short

lustrum (noun N) : 1. luo, lavo; cf.: monstrum, moneo
* A slough, bog, morass, puddle.
* Lit.: prodigunt in lutosos limites ac lustra, ut volutentur in luto,Varr. R. R. 2, 4, 8.
* Transf.
* A haunt or den of wild beasts: lustra ferarum,Verg. G. 2, 471; id. A. 3, 647: lustra horrida monstris,Val. Fl. 4, 370.
* A wood, forest: postquam altos ventum in montes atque invia lustra,Verg. A. 4, 151: inter horrentia lustra,id. ib. 11, 570.
* A house of ill-repute: ubi in lustra jacuisti? St. Egone in lustra? Plaut. Cas. 2, 3, 26: quod dem scortis, quodque in lustris comedim,id. Bacch. 4, 4, 91; id. Curc. 4, 2, 22: in lustris latet, Turp. ap. Non. 333, 15: in lustris, popinis, alea, vino tempus aetatis omne consumpsisses,Cic. Phil. 13, 11, 24: homo emersus ex diuturnis tenebris lustrorum,id. Sest. 9, 20.
* Debauchery; cf.: lustra significant lacunas lutosas, quae sunt in silvis aprorum cubilia. A quā similitudine, hi, qui in locis abditis et sorditis ventri et gulae operam dant, dicuntur in lustris vitam agere, Paul. ex Fest. p. 120: domus, in qua lustra, libidines, luxuries, omnia denique inaudita vitia, versentur,Cic. Cael. 23, 57: studere lustris,Plaut. As. 5, 2, 17: lustris perire,Lucr. 4, 1136: vino lustrisque confectus,Cic. Phil. 2, 3, 6: qui pugnent, marcere Campana luxuria, vino et scortis omnibusque lustris per totam hiemem confectos,Liv. 23, 45, 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

Lewis Short

lustrum (noun N) : 2. luo
* A purificatory sacrifice, expiatory offering, lustration, made by the censors for the whole people once in five years, after completing the census, and in which a swine, a sheep, and a bull were offered (suovetaurilia): lustrum condere, to make the lustral sacrifice: lustrum condidit et taurum immolavit,Cic. de Or. 2, 66, 268: censu perfecto edixit, ut omnes cives Romani in campo primā luce adessent. Ibi exercitum omnem suovetaurilibus lustravit: idque conditum lustrum appellatum, quia is censendo finis factus est,Liv. 1, 44; 3, 24; cf. id. 35, 9; 38, 36; 42, 10. The census could also be taken without being followed by a lustrum, Liv. 3, 22, 1; 24, 43, 4: sub lustrum censeri, at the close of the census, when the lustrum should begin: sub lustrum censeri, germani negotiatoris est (because these were usually not in Rome, and were included in the census last of all),Cic. Att. 1, 18, 8.—Being a religious ceremonial, the lustrum was sometimes omitted, when circumstances seemed to forbid it: census actus eo anno: lustrum propter Capitolium captum, consulem occisum, condi religiosum fuit,Liv. 3, 22, 1. Hence in part, doubtless, must be explained the small number of lustra actually celebrated; thus, A. U. C. 296: census perficitur, idque lustrum ab origine urbis decimum conditum ferunt,Liv. 3, 24, 10.
* Transf.
* A propitiatory offering: quinto die Delphis Apollini pro me exercitibusque et classibus lustra sacrificavi,Liv. 45, 41, 3.
* The term of a lease: priore lustro,Plin. Ep. 9, 37, 2.
* In gen.: cujus octavum trepidavit aetas Claudere lustrum,Hor. C. 2, 4, 24; Ov. Tr. 4, 10, 78; Mart. 10, 38, 9.
* In gen., a period of several years; of four years (of the Julian calendar), Ov. F. 3, 163; cf. Plin. 2, 47, 47, § 122: ingens lustrum, the grand lustrum, a hundred years, at the end of which the ludi saeculares were celebrated, Mart. 4, 1, 7.
* From the time of Domitian, the Capitoline games, recurring every fifth year, Suet. Dom. 4; Censor. de Die Nat. 18; cf. Stat. S. 4, 2, 60: certamine Jovis Capitolini lustro sexto,Inscr. Grut. 332, 3; called lustri certamen,Aur. Vict. Caes. 27, 7.
* Hectoris Lustra (not Lytra), title of a tragedy of Ennius; v. Trag. Rel. p. 28 sq. Rib.; Vahl. Enn. p. 113 sq.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory