LAT
Lewis Short
(verb) : lurco, āre, , and lurcor, āri
* V. dep. n. [perh. lura, to have a stomach of leather], to eat voraciously, to devour: lurcare est cum aviditate cibum sumere,Non. 10, 31: lardum, Pomp. ap. Non. 11, 6 (Com. Rel. v. 169 Rib.): ut lurcaretur lardum,Lucil. ib. 11, 2.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Lewis Short
lurco | lurcho (noun M) : (, Serv. ad Verg. A. 6, 4; Prob. p. 1455 P.)
* A gormandizer, glutton.—Lit.: lurco, edax, furax, fugax,Plaut. Pers. 3, 3, 16: vivite lurcones, comedones, vivite ventres, Lucil. ap. Non. 11, 9: lastaurum et lurconem et nebulonem popinonemque appellans,Suet. Gram. 15: lurcones capacis gulae homines et bonorum suorum consumptores, Paul. ex Fest. p. 120.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
TLL
Thesaurus Linguae Latinae
TLL
Thesaurus Linguae Latinae