LAT

Lewis Short

(adjective) : lŭpīnus, a, um, lupus
* Of or belonging to a wolf, wolf's: ubera,Cic. Cat. 3, 8, 19: juba,Prop. 4 (5), 10, 20. pellis,Plin. 28, 19, 78, § 257.
* Transf., like a wolf: impetus, Enn. ap. Don. Ter. Phorm. 2, 2, 25 (Sat. v. 28 Vahl.): rictus, Prud. στεφ. 2, 98.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

Lewis Short

lŭpīnus | lŭpīnum, i (noun M.n) : m., and , , n.
* A lupine: ibi lupinum bonum fiet,Cato, R. R. 34, 2; cf. Col. 12, 10, 1 sq.; Plin. 18, 14, 36, § 133; Pall. 1, 6, 14; 7, 3, 2: fetus viciae tristisque lupini,Verg. G. 1, 75: tunicam mihi malo lupini,Juv. 14, 153. —Esp., since, on the stage, lupines were used as mock-money, prov.: nec tamen ignorat quid distent aera lupinis,Hor. Ep. 1, 7, 23; cf.: Ag. Agite, inspicite. Co. Aurum est, profecto, spectatores, comicum, Plaut. Poen. 3, 2, 20; cf. also: si quis sub specie alearum victus sit lupinis vel alia quavis materia, Cod. 3, 43, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory