lŏcūtĭo | lŏquūtio (noun F) : (), , loquor
* A speaking.
* Lit.
* In gen., a speaking, speech, discourse: sermo est oratio remissa et finitima quotidianae locutioni,Auct. Her. 3, 13, 23: ex locutione, ex reticentia,Cic. Off. 1, 41, 146: quamquam omnis locutio oratio est, tamen unius oratoris locutio hoc proprio signata nomine est,id. Or. 19, 64.
* Transf., an utterance, word, mode of expression, phrase (post-Aug.): quidam dicere maluerunt locutiones (quam verba),Quint. 1, 5, 2: copia locutionum talium,Gell. 1, 7 fin.

s. TLL