Lewis Short
(verb) : lĭquĕfăcĭo, fēci, factum, 3, , and
* Pass. lĭquĕfīo (e long, Sil. 1, 178), factus, fĭĕri [liqueo-facio], to make liquid, to melt, dissolve, liquefy (class.; but in act. very rare).
* Lit.: glacies liquefacta,Cic. N. D. 2, 10, 26: legum aera liquefacta,id. Cat. 3, 8, 19: liquefactum plumbum,Verg. A. 9, 588: saxa (Aetnae),i. e. lava,id. G. 1, 473: ne sol liquefaciat ceram,Plin. 21, 14, 49, § 84: sevum liquefieri prius jubent,id. 28, 9, 38, § 144: margaritas aceto liquefactas,Suet. Calig. 37: ut cibos mansos ac prope liquefactos demittimus,Quint. 10, 1, 19.
* Transf., part. perf., dissolved, putrefied: caecā medullae Tabe liquefactae,Ov. M. 9, 175: liquefacta boum per viscera,Verg. G. 4, 555.
* Trop.
* To weaken, enervate: quos nullae futtiles laetitiae exsultantes languidis liquefaciunt voluptatibus,Cic. Tusc. 5, 6, 16: sic mea perpetuis liquefiunt pectora curis,Ov. P. 1, 2, 57.
* To soften. melt: Bacchi dona volunt epulasque et carmina rursus Pieria liquefacta lyra, Sil. 11, 416.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary