lībella (noun F) : dim.libra.
* An as, a small silver coin, the tenth part of a denarius: nummi denarii decuma libella, quod libram pondo aeris valebat, et erat ex argento parva,Varr. L. L. 5, § 174 Müll.: librales, unde etiam nunc libella dicitur et dupondius, appendebantur asses,Plin. 33, 3, 13, § 42; Cato, R. R. 15, 1: sunt enim in sestertio libellae decem, singulae viginti, teruncii quadraginta, Volus. Maec. 66.
* In gen.
* An instrument for detecting any variation from a perfectly horizontal surface, a level, water-level, plummetline: libella aliqua si ex parti claudicat hilum,Lucr. 4, 515: collocare et expolire aliquid ad regulam et libellam,Vitr. 1, 6, 6; cf. Plin. 36, 25, 63, § 188: structuram (parietis) ad normam et libellam fieri, et ad perpendiculum respondere oportet,id. 36, 22, 51, § 172: locus qui est ad libellam aequus,quite, perfectly level,Varr. R. R. 1, 6 fin.
* In inheritances: ex libella, i. q. ex asse, sole heir: Curius fecit palam te ex libella, me ex teruncio,Cic. Att. 7, 2, 3.

s. TLL