Lewis Short
lautĭtĭa (noun F) : lautus
* Elegance, splendor, magnificence in one's style of living, in one's house, furniture, food, etc.
* In gen., Sen. Ep. 114, 9: fama ad te de mea nova lautitia veniet,Cic. Fam. 9, 16, 8: esse in lautitiis,Petr. 32: accuratissimae lautitiae,id. 34: summa cenarum lautitia,Plin. 35, 12, 46, § 162: lautitiae causa,id. 36, 6, 5, § 45: munditiarum lautitiarumque studiosissimus,Suet. Caes. 46: lautitia, epularum magnificentia, Paul. ex Fest. p. 117 Müll.
* Lautitia farina appelabatur ex tritico aqua consperso, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary