Lewis Short
(v. a.adv.) : laudo, āvi, ātum, 1, v. a.laus
* To praise, laud, commend, extol, eulogize, approve (cf.: celebro, praed co).
* Lit.
* In gen.: omnes mortales sese laudarier optant, Enn. ap. Aug. Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.): coram in os te laudare,to praise to one's face,Ter. Ad. 2, 4, 5; cf.: in faciem,Lact. 3, 14, 7: vituperare improbos asperius, laudare bonos ornatius,Cic. de Or. 2, 9, 35: et efferre aliquid,id. ib. 2, 75, 304: rationem,id. Fam. 5, 20, 4: sententiam alicujus,id. Sest. 34, 74: laudantur exquisitissimis verbis legiones,id. Phil. 4, 3, 6: legem ipsam,id. Leg. 3, 1, 2: magnifice,id. Brut. 73, 254: agricolam laudat juris peritus,praises him as happy, extols his happiness,Hor. S. 1, 1, 9; so, diversa sequentes,id. ib. 1, 1, 3; 109: volucrem laudamus equum, praise as swift, i. e. for swiftness, Juv. 8, 57: laudatur dis aequa potestas,id. 4, 71.—Part. as subst.: prava laudantium sermo,Sen. Ep. 123, 9.—Pass. with dat.: numquam praestantibus viris laudata est in una sententia perpetua permansio,Cic. Fam. 1, 9, 21: Germanicus cunctis laudatus,by all,Tac. A. 4, 57 fin.: herba laudata Eratostheni,Plin. 22, 22, 43, § 86: laudataque quondam ora Jovi,Ov. M. 2, 480.—*
* Transf., to adduce, name, quote, cite a person as any thing: laudare significat priscā linguā nominare appellareque,Gell. 2, 6, 16; cf.: laudare ponebatur apud antiquos pro nominare, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.: id ut scias, Jovem supremum testem laudo,Plaut. Capt. 2, 3, 66: quem rerum Romanarum auctorem laudare possum religiosissimum,Cic. Brut. 11, 44: auctores,id. de Or. 3, 18, 68; cf.: ut auctoribus laudandis ineptiarum crimen effugiam,id. ib. 3, 49, 187: auctore laudato, Cod. 8, 45, 7.—Hence, laudātus, a, um, P. a., extolled, praiseworthy, esteemed, excellent: laudari a laudato viro,Cic. Fam. 5, 12, 7; Naev. ap. Cic. Fam. 15, 6, 1: omnium laudatarum artium procreatrix,Cic. de Or. 1, 3, 9: hunc ubi laudatos jactantem in sanguine vultus videt,Ov. M. 5, 59: olus laudatum in cibis,Plin. 22, 22, 33, § 74.— Comp.: saccharon et Arabia fert, sed laudatius India,Plin. 12, 8, 17, § 32.—Sup.: laudatissimus caseus,Plin. 11, 42, 97, § 241: virgo laudatissima formae dote,Ov. M. 9, 715.—Hence, adv.: laudātē, laudably, admirably: regias domos laudatissime ebore adornans,Plin. 36, 6, 5, § 46 (al. lautissime).
* In partic.
* Pass. with inf. (poet.): extinxisse nefas Laudabor,Verg. A. 2, 585.—(ε) With quod: quod viris fortibus honos habitus est, laudo,Cic. Rosc. Am. 47, 137: laudat Africanum Panaetius, quod fuerit abstinens,id. Off. 2, 22, 76: jamne igitur laudas, quod de sapientibus alter Ridebat, etc.,Juv. 10, 28: non laudans, quod non in melius, sed in deterius, convenitis,Vulg. 1 Cor. 11, 17.—(ζ) With quoniam: utrumque laudemus, quoniam per illos ne haec quidem genera laude caruerunt,Cic. Brut. 30, 116.—(η) With cum (very rare): te quidem, cum isto animo es, satis laudare non possum,Cic. Mil. 36, 99: jam id ipsum consul laudare, cum initiatam se (Hispala) non infitiaretur,Liv. 39, 12, 7.—(θ) With si: consilium laudo artificis, si munere tanto Praecipuam in tabulis ceram senis abstulit orbi,Juv. 4, 18.
* To pronounce a funeral oration over a person: quem cum supremo ejus die Maximus laudaret,Cic. Mur. 36, 75; id. Q. Fr. 3, 8, 5.
* In medicine, to recommend as a remedy: apri cerebrum contra serpentes laudatur,Plin. 28, 10, 42, § 152; 29, 3, 12, § 54.
* To praise, compliment, i. e. dismiss with a compliment, leave, turn from (poet.): laudato ingentia rura, Exiguum colito,Verg. G. 2, 412: cf.: probitas laudatur et alget,Juv. 1, 74
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary