(verb) : lātro, āvi, ātum, 1, and
* A. [cf. Gr. λοιδορέω and λατράζειν = βαρβαρίζειν, Hesych.], to bark (cf. baubor).
* Lit.: si canes latrent,Cic. Rosc. Am. 20, 56; Lucr. 5, 1066: ne latret canis,Hor. S. 1, 2, 128: quasi feta canes sine dentibus latrat, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 32 Müll. (Ann. v. 518 Vahl.): canis timidus vehementius latrat quam mordet,Curt. 7, 4, 13: canino rictu,Juv. 10, 272.—Impers. pass.: scit cui latretur cum solus obambulet ipse,Ov. Tr. 2, 459.
* Act. for allatrare, to bark at, bay: senem adulterum Latrent Suburanae canes,Hor. Epod. 5, 57: cervinam pellem,id. Ep. 1, 2, 66: nubila,Stat. Th. 1, 551.—Also in pass.: latrari a canibus,Plin. 25, 10, 78, § 126.
* Trop., to bark at, rage, etc.
* Transf.
* To resound, roar, of water (poet.): latrantes undae,Sil. 5, 396: (amnis) Alpibus ortus fertur latrantibus undis,id. 3, 470; Stat. Ach. 1, 451.
* In speaking, to rant, roar, bluster: latrant jam quidam oratores, non loquuntur,Cic. Brut. 15, 58: rumperis et latras,Hor. S. 1, 3, 136.
* Act., to bark at: si quis Obprobriis dignum latraverit,Hor. S. 2, 1, 85.
* In gen.: multa ab animalium vocibus tralata in homines, partim quae sunt aperta, partim obscura. Perspicua, ut Ennii: Animus cum pectore latrat,Varr. L. L. 7, § 103 Müll. (cf. Ann. v. 570 Vahl.): admoto latrant praecordia tactu,rage,Stat. S. 2, 1, 13: curae latrantes,Petr. 119.
* Act.: magnas latrantia pectora curas,Stat. Th. 2, 338.
* In partic.
* To demand vehemently: latrare Ennius pro poscere posuit, Paul. ex Fest. 121 Müll.; cf. Enn. l. l.: cum sale panis Latrantem stomachum bene leniet,Hor. S. 2, 2, 17: nil aliud sibi naturam latrare, nisi ut, etc.,Lucr. 2, 17.
* Opening the mouth wide, pronounced with a wide mouth: hanc scripsit Latine Plautus cum latranti nomine,Plaut. Cas. prol. 34.

lātro (noun M) : Gr. λάτρις, root λα-, λαϝ-, in λάω, λεία; cf. lucrum
* A hired servant, hireling, mercenary, satellite, bodyguard, etc. (only ante-class.): haec effatus ibi, latrones dicta facessunt, Enn. ap. Non. 306, 23 (Ann. v. 60 Vahl.).—Of mercenary soldiers: latrones, quos conduxi,Plaut. Mil. 4, 1, 3: nam hic latro in Sparta fuit,id. Poen. 3, 3, 50: latronem suam qui auro vitam venditat,id. Bacch. 1, 1, 20 Fleck.; cf.: fortunas suas coepere latrones Inter se memorare, Enn. ap. Non. 134, 29 (Ann. v. 528 Vahl.); cf. Varr. L. L. 7, p. 141 Müll., and the passage from Paul. ex Fest. infra.
* Transf.
* A freebooter, highwayman, robber, bandit, irregular soldier, brigand (opp. justi hostes). Liv. 40, 27, 10: latrones eos antiqui dicebant, qui conducti militabant. ἀπὸ τῆς λατρείας. At nunc viarum obsessores dicuntur, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.: hostes hi sunt, qui nobis, aut quibus nos publice bellum decrevimus: ceteri latrones aut praedones sunt,Dig. 50, 16, 118: vos latrones et mendicos homines magni penditis?Plaut. Stich. 1, 2, 75: collecti ex praedonibus latronibusque Syriae,Caes. B. C. 3, 110; 3, 109 fin.; id. B. G. 3, 17: erat ei vivendum latronum ritu, ut tantum haberet, quantum rapere potuisset,Cic. Phil. 2, 25, 62: non semper viator a latrone, non numquam etiam latro a viatore occiditur,Cic. Mil. 21, 55; cf.: cantabit vacuus coram latrone viator,Juv. 10, 22; 13, 145: ne quis fur esset, neu latro,Hor. S. 1, 3, 106: quin etiam leges latronum esse dicuntur, etc.,Cic. Off. 2, 11, 40: quaestio latronum,Paul. Sent. 5, 16, 13: qui latronem caedem sibi inferentem, occiderit,id. ib. 5, 23, 8.—Of an assassin, Val. Max. 5, 9, 4.—Poet. of a hunter, Verg. A. 12, 7.—Of a wolf, Phaedr. 1, 1, 4.
* For latrunculus, a chessman, a piece in the game of draughts or chess which represents a soldier; a man, pawn (poet.): latronum proelia,Ov. A. A. 3, 357: ludere bella latronum,Mart. 14, 20, 1; cf. vitreo latrone,id. 7, 72, 8.

s. TLL

s. TLL