Lewis Short
lātrātus (noun M) : 1. latro
* A barking (not ante-Aug.), Plin. 8, 40, 61, § 142: apros Latratu turbabis agens,Verg. G. 3, 411.—In plur.: venator cursu canis et latratibus instat,Verg. A. 12, 751: latratus edere,Ov. M. 4, 450: latratibus rumpuntur somni,Juv. 6, 415: vasti canis,Col. 7, 12, 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary