Lewis Short
lātor (noun M) : latum, v. fero
* A bearer, i. e. a mover or proposer of a law (class.): lator legis Semproniae,Cic. Cat. 4, 5, 10: legis,id. N. D. 3, 38, 90; Quint. 12, 10, 5; 3, 2, 4; cf.: legis ambitus,Cic. Mur. 2; Quint. 3, 7, 18: rogationis,Liv. 3, 9: latorum audacia, of the proposers of laws, *Caes. B. C. 1, 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary