Lewis Short
lătex (noun M.f) : m. (f., Att. ap. Prisc. p. 658 P.)
* A liquid, fluid (mostly poet.).—So esp. of water: latices simulatos fontis Averni,Verg. A. 4, 512: Lethaei ad fluminis undam Securos latices et longa oblivia potant,id. ib. 6, 715: desilit in latices,Ov. M. 4, 353: fontes laticis,id. P. 3, 1, 17: occulti latices,hidden springs,Liv. 44, 33, 2: latex aquae,Sol. 5, 16: laticum frugumque cupido,thirst and hunger,Lucr. 4, 1093.—Of wine: liquoris vitigeni,Lucr. 5, 15: Lyaeus,Verg. A. 1, 686: meri,Ov. M. 13, 653: vineus,Sol. 5, 16.—Of other liquids: absinthi,juice of wormwood,Lucr. 4, 16: Palladii,oil,Ov. M. 8, 274: nivei,milk,Prud. Cath. 3, 67.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary