LAT

Lewis Short

lănĭus (noun M) : 1. lanio
* A butcher (cf. macellarius): lanii, qui concinnant liberis orbas ovīs,Plaut. Capt. 4, 2, 39; id. Ps. 1, 2, 63: cetarii, lanii, coqui,Ter. Eun. 2, 2, 26; Plaut. Trin. 2, 4, 6; cf. Cic. Off. 1, 42, 150: ab lanio cultro arrepto,Liv. 3, 48: cum de laniis aut vinariis ageretur,Suet. Claud. 40 init.; Varr. R. R. 2, 5, 11; Phaedr. 3, 4, 1.— Transf., an executioner (ante-class. and very rare): arcesse hostias, victimas, lanios,Plaut. Ps. 1, 3, 93 and 98.—Abusively, of a surgeon, Tert. de Anim. 10.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory