Lewis Short
lănista (noun M) :
* A trainer of gladiators, fencing-master (class.; cf.: gladiator, athleta, pugil).
* Lit.: num ille lanista omnino jam a gladiatore recessisse videtur,Cic. Rosc. Am. 40, 118: reus, tamquam clemens lanista,id. Att. 1, 16, 3: regia verba lanistae,Juv. 11, 8: circumforaneus,Suet. Vit. 12: lanistarum familias ex urbe expellere,id. Aug. 42; Juv. 6, 215.—So of fowls: rixosarum avium,Col. 8, 2, 5.
* Transf., an inciter, instigator, agitator; one who stimulates to wrong or violence: hic se ad eum lanistam contulit,Cic. Rosc. Am. 6, 17: ne videret unius corporis duas acies, lanista Cicerone, dimicantes. Ego lanista?Cic. Phil. 13, 19, 40: lanistis Aetolis dimicare,Liv. 35, 33, 6.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary