Lewis Short
(verb) : laeto, āvi, ātum, 1, id.
* To make joyful, to delight, cheer, gladden.
* Lit. (ante- and post-class.): oculos specie laetavisti optabili, Liv. Andron. ap. Non. 132, 32: te ut triplici laetarem bono, Att. ib.: frontem alicujus serena venustate,App. M. 3, p. 134, 16.
* In partic., of the soil, to fertilize, render fertile, manure (postclass.): in laetandis arboribus,Pall. 1, 6, 18: loca sterilia,id. 1, 6, 13.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary