Lewis Short
jŭvencŭlus | jŭvencŭlus, i | jŭvencŭla, ae (noun M) :
* Adj. dim. [juvenca], young (eccl. Lat.), Tert. Monog. 13: viduae,young widows,id. ib.: bos, Ambros. de Tob. § 25; Vulg. Psa. 67, 26.
* As subst.
* M., a young man, Hier. Ep. 2, 16; Ambros. Apol. Dav. 3, 12.
* A young bullock, Vulg. Jer. 31, 18.
* A young girl, Vulg. Psa. 68, 26; Tert. adv. Jud. 9.—Plur., Vulg. 1 Tim. 5, 2 al.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary