Lewis Short
jussus (noun M) : (used only in
* Abl. sing.), m.jubeo, an order, command, decree (class.): tuo jussu profectus sum,Plaut. Curc. 2, 3, 50: Jovis jussu venio,id. Am. prol. 19: vestro jussu coactus,Cic. de Imp. Pomp. 9, 26: aut ab regibus lecti aut post reges exactos jussu populi,Liv. 4, 4, 7: sine populi jussu,Sall. C. 29, 3: Romano jussu,Val. Max. 9, 2, 4: Timotheus populi jussu bellum gessit,Nep. Timoth. 4: Neronis,Juv. 10, 15: patris dominive negotium gerere,Gai. Inst. 4, 70.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Lewis Short
jussus, a, um, Part., from jubeo.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary