Lewis Short
(adjective) : jūgis, e, jungo
* Joined together: auspicium, marred auspices, occasioned by a yoke of oxen dunging at the same time, Cic. Div. 2, 36, 77; cf. Serv. Verg. A. 3, 537.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Lewis Short
jūgis, e (
* Gen. plur. jugerum for jugium, Lucil. ap. Charis. p. 40 P.; with the first syll. short,Sedul. 1, 18), adj., continual, perpetual; esp. of running water, always flowing, perennial (class.): thesaurus jugis,Plaut. Ps. 1, 1, 82: ex puteis jugibus aquam calidam trahi,Cic. N. D. 2, 10: aqua,Sall. J. 89, 6: concordia,Gell. 12, 8: holocaustum juge,Vulg. Num. 28, 6: convivium juge,id. Prov. 15, 15: jugi sanguine,id. Lev. 15, 33: scabiem jugem,id. ib. 21, 20. —Adv. in two forms.
* Jūge, continually, always, ever (post-class.): juge durans (anima), Prud. στεφ. 10, 472.
* Jū-gĭter, continually, perpetually; immediately, instantly (post-class.), App. de Mund. p. 71: jugiter atque perpetuo, Cod. Th. 16, 7, 3; Aus. Ep. 19, 9; Vulg. Exod. 29, 38; id. 1 Par. 9, 33.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary