Lewis Short
jūdĭcĭum (noun N) : judex
* A judgment, i. e. a judicial investigation, trial; a judicial sentence (class.).
* Lit.: omnia judicia aut distrahendarum controversiarum aut puniendorum maleficiorum causā reperta sunt,Cic. Caecin. 2: dignitatis meae,concerning,id. Brut. 1, 1: praetor judicium prius de probro, quam de re fieri maluit,id. Quint. 2: de alicujus meritis judicia facere,id. Or. 41, 140: de mea fide,id. Fam. 11, 29, 2: de se,Caes. B. G. 1, 41, 2: inter sicarios,for assassination,Cic. Rosc. Am. 5, 11: adducere causam aliquam in judicium,id. Opt. Gen. Or. 7, 18: judicio aliquid defendere,id. Quint. 20, 62: agere,to settle a dispute,Plin. 9, 35, 58, § 120: ferre, to give his vote; of a judge (different from sententiam ferre, to pass sentence), Cic. Tog. Cand. p. 525 Orell.: exercere,id. Q. Fr. 2, 16, 3: vocare aliquem in judicium,to summon before court,id. Balb. 28, 64: judicio quempiam arcessere,to sue,id. Fl. 6, 14: sistere in judicium,to set before the court,Dig. 2, 5, 4: dare, to allow, grant a trial, of the praetor who proposes the judges: in Lurconis libertum judicium ex edicto dedit,Cic. Fl. 35, 88: judicium accipere, suscipere,to undertake a legal trial,id. Quint. 20, 62; Dig. 5, 3, 7: pati,to submit to,Cic. Quint. 20, 63: damnatus inani judicio Marius,Juv. 1, 48.
* Transf.
* A court of justice: at ille in judicium venit,Nep. Ep. 8: judicium clauserat militibus armatis,Quint. 4, 2, 25.
* Beyond the legal sphere, a judgment, decision, opinion with regard to any thing: meum semper judicium fuit, omnia nostros invenisse per se sapientius quam, etc.,Cic. Tusc. 1, 1, 1: decima legio per tribunos militum ei gratias egit, quod de se optimum judicium fecisset,Caes. B. G. 1, 41: judicium facere, quanti quisque sibi faciendus esset,to judge, decide,Cic. Fam. 13, 29, 1: meo judicio,in my judgment, according to my opinion,id. Brut. 8, 32; Quint. 9, 3, 59: ex alicujus judicio,Cic. Rosc. Am. 37, 108: de quo homine vos tanta et tam praeclara judicia fecistis, i. e. by conferring honors on him, id. de Imp. Pomp. 15, 43.
* The power of judging, judgment, discernment: studio optimo, judicio minus firmo praeditus,Cic. Or. 7, 24; id. Fam. 9, 6, 4: intellegens,id. Opt. Gen. Or. 4, 11: subtile,Hor. Ep. 2, 1, 242: si quid mei judicii est,if I can judge of it,Cic. Fin. 2, 12, 36: videor id judicio facere,i. e. with discretion, good judgment,id. Q. Fr. 3, 1, 5, § 18; so Caes. B. G. 5, 27; Cic. Div. 2, 13, 30 dub.: adhibere,Tac. H. 1, 83: acri judicio perpendere aliquid,Lucr. 2, 1042.
* Judicial harangues, speeches in court: illa mala judicia,Quint. 10, 1, 70.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary