Lewis Short
(adjective) : jējūnus, a, um, kindr. to Sanscr. yam, refrenare, cohibere; intens. yanyam, Bopp. Gloss. p. 276, a
* Fasting, hungry, abstinent, not partaking of food.
* Lit.: in scenam qui jejunus venerit,Plaut. Ps. prol. 12: sic expletur jejuna cupido,hunger,Lucr. 4, 876; so, jejuna aviditas,Plin. 10, 3, 3, § 8: misera ac jejuna plebecula,Cic. Att. 1, 16, 11: cum quidem biduum ita jejunus fuissem, ut, etc.,id. Fam. 7, 26, 1: canis,Hor. Epod. 5, 23: jejuna fessaque corpora,Liv. 21, 55.—Of inanimate things: lupus jejunis dentibus acer,Hor. Ep. 2, 2, 29: Cerberus jejuno sono,with hungry howlings,Prop. 4 (5), 5, 4. tam jejuna fames?so extreme,Juv. 5, 10: pullus ad quem volat mater jejuna,id. 10, 232: odium,i. e. on an empty stomach,id. 15, 51: saliva,fasting spittle,Plin. 28, 4, 7, § 35.
* Thirsty: vilem jejunae saepe negavit aquam,Prop. 3, 13 (4, 14), 18.
* Trop.
* Dry, barren, unproductive: corpora suco jejuna,Lucr. 2, 845: ager,Cic. Verr. 2, 3, 37, § 84: glarea,Verg. G. 2, 212: pars jejunior humi,Col. 2, 4, 7.
* Scanty, insignificant in quantity: summaque jejunā sanie infuscatur arena,Verg. G. 3, 493.
* Poor, barren, powerless: ut quosdam nimis jejuno animo et angusto monerem uti, etc.,Cic. Phil. 14, 6, 17: pusillus animus atque ipsā malevolentiā jejunus atque inanis,id. Fam. 2, 17, 7.
* Insignificant, trifling, contemptible, mean, low: solivaga cognitio et jejuna,Cic. Off. 1, 44, 157: frigida et jejuna calumnia,id. Caecin. 21, 61: jejunum hoc nescio quid et contemnendum,id. Fam. 15, 17: aliquid humile et jejunum,id. ib. 3, 10, 7.
* Of speech, meagre, dry, feeble, spiritless: si quis aut Antonium jejuniorem, aut Crassum fuisse pleniorem putet,Cic. de Or. 3, 4, 16: Theodorus, in arte subtilior, in orationibus jejunior,id. Brut. 12, 48.—With gen., Cic. Or. 40: concertatio verborum,id. de Or. 2, 16, 68; Quint. 1, 4, 5; 10, 2, 17 al.
* Destitute of, without, deprived of: divitiarum avidi ac jejuni,Just. 38, 6, 8: pecunia,Val. Max. 4, 4, 9.—Adv.: jējūnē, meagrely, dryly, jejunely, without ornament or spirit: jejune et exiliter disputare,Cic. de Or. 1, 11, 50; Plin. Ep. 1, 20, 20; Gell. 19, 3: agere,Cic. Ac. 2, 35, 112.—Comp.: dicere jejunius,Cic. Fin. 3, 5, 17; id. Att. 12, 21, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary