Lewis Short
jānŭa (noun F) : Janus, i. e. ianus, from i, ire; cf. Sanscr. yāna, itio, incessus, from yā, ire
* A door, house-door.
* Lit.: principem in sacrificando Janum esse voluerunt, quod ab eundo nomen est ductum: ex quo transitiones perviae, jani; foresque in liminibus profanarum aedium januae nominantur,Cic. N. D. 2, 27, 67: claudere,Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66: januam occludere,Plaut. Aul. 1, 2, 11: pultare,id. Poen. 3, 4, 30: ante ostium et januam,id. Pers. 5, 1, 6: indiligenter observare,id. As. 2, 2, 7: reserare,Ov. H. 4, 141: frangere,Hor. S. 1, 2, 128.—The dog was commonly chained there; hence, janua mordax,Plaut. Truc. 2, 4, 1; cf. id. Most. 3, 2, 126 sq.
* Transf., an entrance of any sort: inferni janua regis,Verg. A. 6, 106; cf.: atri janua Ditis,id. ib. 6, 127: mortis,Sil. 11, 187: leti,Val. Fl. 4, 23: cum eam urbem sibi Mithridates Asiae januam fore putasset,the key of Asia,Cic. Mur. 15, 33: hic locus est gemini janua vasta maris,Ov. Tr. 1, 10, 32.
* Trop., an entrance, approach: qua nolui janua sum ingressus in causam,Cic. Planc. 3, 8: facillime vos ad ea, quae cupitis, perventuros, ab hoc aditu januaque patefacta,id. de Or. 1, 47, 204: illa januam Famae patefecit,Plin. Ep. 1, 18, 4; Val. Fl. 4, 231: vultus ac frons, quae est animi janua,Q. Cic. Pet. Cons. 11, 44: ego sum ostium,Vulg. Johan. 10, 2.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary