LAT

Lewis Short

jăcŭlum (noun N) : jaculus.
* Lit., a dart, javelin: solem prae jaculorum multitudine et sagittarum non videbitis,Cic. Tusc. 1, 42, 101: murum jaculo traicere,id. Fin. 4, 9, 22: has (litteras) ille in jaculo illigatas affert,Caes. B. G. 5, 44: acutum,Ov. M. 10, 130: torquere,Juv. 5, 155; 8, 124.
* Trop.: fulminis,Mart. Cap. 2, § 151: radiorum solis,id. 1, § 13.
* A net, v. jaculus.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory