Lewis Short
(verb) : jăcŭlor, ātus (
* Inf. jacularier, Arn. 6, 16), 1, jaculum, to throw, cast, hurl.
* Lit.
* In gen.: qui jaculum emittit jaculari dicitur,Quint. 8, 2, 5: in jaculando brachia reducimus, etc.,id. 10, 3, 6: duros jaculatur Juppiter imbres, Col. poët. 10, 329: se in hostium tela,Flor. 1, 14, 4: in quas partes se jaculetur cometes,Plin. 2, 25, 23, § 92: puppibus ignes,Verg. A. 2, 276: rapidum e nubibus ignem,id. ib. 1, 42.
* Trop., to shoot at, assail, revile: verbum,Lucr. 4, 1129: sententias vibrantes digitis,Quint. 11, 3, 120: dicta in calvos,Petr. S. 109, 8: probris procacibus jaculari, in aliquem,Liv. 42, 54, 1: in uxorem obliquis sententiis,Quint. 9, 2, 79.
* To throw the javelin, fight with the javelin: laudem consequi, equitando, jaculando,Cic. Off. 2, 13, 45: totum diem jaculans,id. Div. 2, 59, 121: cum in latus dextrum, quod patebat, Numidae jacularentur,Liv. 22, 50; Dig. 9, 2, 9, § 4.
* To throw out, emit, spread: oculi lupo splendent, lucemque jaculantur,Plin. 11, 37, 55, § 151: umbram,id. 36, 10, 15, § 72.
* To throw or hurl at, to strike, hit: cervos jaculari,Hor. C. 3, 12, 11: dextera sacras jaculatus arces,id. ib. 1, 2, 3: aliquem ferro acuto,Ov. Ib. 49: aëra disco,id. ib. 589: Juppiter igne suo lucos jaculatur et arces,id. Am. 3, 3, 35.
* To aim at, strive for: quid brevi fortes jaculamur aevo Multa?Hor. C. 2, 16, 17.
* (Eccl. Lat.) To utter rapidly, to ejaculate, Aug. Ep. 121 (130), 10, 20.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary