Lewis Short
(verb) : jăcĕo, cŭi, cĭtum (
* Fut. part. jaci-turus, Stat. Th. 7, 777), 2, intr. of jacio; lit., to be thrown or cast; hence, to lie.
* Lit.
* In gen.: in limine,Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118: stratum ad pedes alicujus,id. Quint. 31, 96; id. Q. Fr. 2, 5, 2: alicui ad pedes,Cic. Verr. 2, 5, 49, § 129: in lecto,id. Phil. 2, 18, 45; Juv. 6, 269: in ignota harena,Verg. A. 5, 871: Tyrio sublimis in ostro,Ov. H. 12, 179: in viridi gramine,id. Am. 1, 14, 22: in teneris dominae lacertis,id. ib. 1, 13, 5: in solo,id. M. 2, 420: in viduo toro,id. H. 16, 316: in gremio,id. ib. 9, 136; 11, 4: in servi complexibus,Juv. 6, 279; for which: saxum campo quod forte jacebat,Verg. A. 12, 897: deserto lecto,Ov. H. 1, 7: saxo,id. M. 6, 100: gremio mariti,Juv. 2, 120: in aversa ora,Ov. H. 12, 63: super corpus alicujus,id. F. 2, 836: somno,Verg. E. 6, 14: spissa harena,id. A. 6, 336: humo,Ov. A. A. 2, 238: nudus humi jacet,Lucr. 5, 224; Cic. Cat. 1, 10, 26; Ov. Am. 3, 1, 12: humi ante lectum jacens,Suet. Oth. 7: mecum inter salices lenta sub vite jacere,Verg. E. 10, 40: sub alta platano,Hor. C. 2, 11, 14: strata jacent sub arbore poma,Verg. E. 7, 54.—Absol.: Tityos jacet alitis esca,Verg. Cul. 237: vittae jacentes,Tib. 2, 5, 53: pisces jacentes,i. e. flatfish,Col. 8, 17, 9.
* Trop.
* Of sick persons, to lie ill, to be sick: cura ut valeas, ne ego te jacente bona tua comedim,Cic. Fam. 9, 20: cum tristj morbo defessa jaceres,Tib. 1, 5, 9: hic facit ut jaceas,Ov. H. 20, 173: graviter,Plin. Ep. 5. 9: sine spe,Sen. Ep. 101, 3.
* To be despised, in no esteem: cum jacerent pretia praediorum,Cic. Rosc. Com. 12, 33: ut neque jacere regem pateremur,id. Fam. 1, 5, 3: sed nunc omnia ista jacere puto, propter nummorum caritatem,are cheap,id. Att. 9, 9, 4: dat census honores, Census amicitias: pauper ubique jacet,Ov. F. 1, 218; id. R. Am 139.
* To lie idle, neglected, or unemployed: cur tamdiu jacet hoc nomen in adversariis,Cic. Rosc. Com. 3: quomodo tibi tanta pecunia extraordinaria jacet?id. ib. 1: quae (pecuniae) vereor, ne otiosae jaceant,Plin. Ep. 10, 62, 1: nonne justius erit proximo cuique bonorum possessionem dari, ne bona jaceant,that they be not without an owner,Dig. 37, 3, 1.
* To lie open, be obvious, to be known, be at hand: neque ex alio genere (verborum) ad usum cottidianum, alio ad scenam pompamque sumuntur, sed ea nos cum jacentia sustulimus e medio,Cic. de Or. 3, 45, 177.
* Of speech or language, to be languid, lifeless, dull: quibus detractis, jacet (oratio),Quint. 9, 2, 4: jacens oratio,Gell. 1, 11, 15; cf. Quint. 8, 5, 32.
* Esp., of the sea, to be level, quiet, lie still: mediusque jacet sine murmure pontus,Luc. 1, 260; 5, 434: servatum bello jacuit mare,id. 3, 523: planum mare,Juv. 12, 62: stagna jacentia,Sil. 5, 583.
* To lie in ruins, be broken down: cui nec arae patriae domi stant, fractae et disjectae jacent, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. Rel. v. 115 Vahl.): jacent, Ilion ingens,Ov. M. 13, 505: ausa et jacentem visere regiam vultu sereno,Hor. C. 1, 37, 25: Troja jacet certe,Ov. H. 1, 3: vetus Thebe jacet,Juv. 15, 6.
* To hang loose: vagi crines per colla jacebant,Ov. M. 2, 673; id. A. A. 3, 236: jacentia lora,lying loose on the horse's neck,id. M. 2, 201; cf., of clothing, etc.: juvenes timidaeque puellae Praeverrunt latas veste jacente vias,id. Am. 3, 13, 24: demissa jacent tibi pallia terrae,id. ib. 3, 2, 25; id. A. A. 153.
* Of the eyes, face, etc., to be cast down, fixed on the ground: vultusque attolle jacentes,Ov. M. 4, 144: jacentes Vix oculos tollens,id. ib. 11, 618.
* To be indolent or inactive, not to come forward: in pace jacere, quam in bello vigere maluit. Quamquam ille quidem numquam jacuit,Cic. Phil. 10, 7, 14: C. Marius cum a spe consulatus longe abesset et jam septimum annum post praeturam jaceret,id. Off. 3, 20, 79: ars tua, Tiphy, jacet, si non sit in aequore fluctus,Ov. Tr. 4, 3, 77: at mea numina tandem fessa jacent,Verg. A. 7, 298.
* To be cast down, dejected: Gnaeus noster ut totus jacet,Cic. Att. 7, 21, 1: ne jaceam? quis unquam minus,id. ib. 12, 40, 2: jacet in maerore meus frater,id. ib. 10, 4; id. Phil. 12, 2: militum jacere animos,Liv. 10, 35.
* To lie prostrate: victa jacet pietas,Ov. M. 1, 149: nobilitas sub amore jacet,id. H. 4, 161: Africani, Marii, Sullae, Pompeii infra Pallantis laudes jacebant,Plin. Ep. 8, 6, 2: justitia vacillat, vel jacet potius,Cic. Off. 3, 33, 118: humana cum vita jaceret, oppressa gravi sub religione,Lucr. 1, 63.
* To be refuted, overcome, disproved, to fail: jacent suis testibus, qui Clodium negant Romam fuisse rediturum, etc.,Cic. Mil. 18, 47: jacet omnis ratio Peripateticorum,id. Fin. 5, 28, 86: jacet igitur tota conclusio,id. Div. 2, 51, 106.
* To lie dormant, be disused or neglected, to be of no avail: cum leges nihil valebant, cum judicia jacebant,Cic. Par. 4, 1: tota Capua et omnis hic delectus jacet,id. Att. 7, 22: dici non potest, quomodo hic omnia jaceant, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6: justitia jacet,Cic. Off. 3, 33: maximas virtutes jacere omnes necesse est voluptate dominante,id. Fin. 2, 35, 117; Quint. 9, 2, 4.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary